Część 67 - Kolejna pusta obietnica, co?

Część 67 - Kolejna pusta obietnica, co?

Aleksander (Samuel)

Każda długa noc, to twój własny jest film.

Główną rolę grasz, zawsze pierwsza chcesz być.

Teraz wiem, że tylko nielicznych

stać na to, aby zagrać w nim.

Kiedy długa noc już otwiera swe drzwi

Ty na inny koszt bez skrupułów chcesz żyć.

Nie masz dość, wciąż szukasz naiwnych,

co łatwo dają złapać się, w twoją sieć.

(4ever – Długa noc)

Tego dnia miałem wolne. Dyżurem w szpitalu się zamieniłem z kimś innym, a w klubie zostawiłem samego Tomasza, duży już był, obeznany, poradzi sobie. Pomyślałem, że jeszcze trochę i zrobię go swoją prawą ręką. Normalnie takie wolne chwile spędzałbym przed telewizorem, albo z książką w dłoni. No dobra, z psp, bo to na konsoli zazwyczaj czytałem książki, bardzo wygodne to było, mało miejsca zajmowało, dużo się mieściło. Zamiast robić cokolwiek leżałem jednak bez celu.

Nie myślałem, nie chciałem myśleć, ale obrazy z poprzednich dni same do mnie przychodziły. Katherine i jej pocałunki, zemsta na Amandzie, której nie byłem w stanie dopełnić. Odepchnąłem tą dziewczynę, zrezygnowałem. Kurwa! Czy ja byłem aż tak głupi? Amanda zdradzała mnie na prawo i lewo, a ja nie potrafiłem ani raz… Jeszcze się kurwa zemszczę, ale w sposób, który pchnie ją w moje ramiona, a nie ją z nich wyrwie lub odsunie jak najdalej.

Patrzyłem na sufit, na pajęczynę w rogu pokoju, potem na żyrandol, który był osadzony kurzem. Jeszcze trochę i się stąd wyniosę. Będę miał to czego zawsze pragnąłem. Własny wielki dom, lepszy samochód, własne konie, pracowników, ale po cholerę mi to wszystko. Chciałem domu my dać go dzieciom, lepszego samochodu by wozić się z żoną po bankietach, koni by w przyszłości urządzić rodzinie kulig, a nie być sam. Chujowo tylko, że nie potrafiłem być z kimś innym, a z największą kurwa w tym mieście. Myślałem tak o niej nieraz, ale nigdy nie potrafiłem tego wypowiedzieć na głos. To tak jakbym pragnął sam siebie oszukiwać. Dzwonek do drzwi. Poczłapałem do nich, otworzyłem, a tam stała ta największa kurwa z uśmiechem przyzwoitości i niezręczności wymalowanym na młodej, bez zmarszczek twarzy.

– Czego chcesz? – zapytałem.

– Wyjaśnić. – Nie czekała na moją odpowiedź. Pchnęła mnie w klatkę piersiową, przycisnęła do ściany. Nie miała tyle siły, ale ja byłem jak w letargu, byłem pijany bólem, a ona wykorzystała element zaskoczenia. Zamknęła drzwi. – Tak to prawda, zdradziłam cię z Adamem, z powodu choroby Pawełka, mój błąd. Mogłam powiedzieć, wiem, że pożyczyłbyś mi te pieniądze. Miałam sponsora, tak wiem, źle o mnie świadczy, ale ciężko było się od niego uwolnić. Już po wszystkim, definitywny koniec. – Powalała mnie jej szczerość, wręcz onieśmielała. – Z Łukaszem jednak było inaczej, chciałam go tylko zająć, chłopaki by go okradli, bo on na to zasługiwał. Z tym nie mogłam się do ciebie zwrócić – dokończyła swoją wypowiedź i patrzyła na mnie tymi swoimi turkusowymi oczyskami, w które ja nie chciałem patrzeć, bo aż w nich tonąłem i nie potrafiłem wypłynąć na powierzchnie. Nie mogłem się dużej bronić, byłem cały jej.

– Zwróć się z tym teraz do mnie. Powiedz dlaczego chciałaś go okraść, na co potrzebujesz pieniędzy?

– Na nic, chciałam satysfakcji – odrzekła pewnie i weszła głębiej, skierowała się do salonu. Usiadła na fotelu, w taki sposób, że nogi miała przewieszone przez podłokietnik. – Rozumiałam twoją złość, wybaczę to jedno lanie, a ty nigdy więcej nie podniesiesz na mnie ręki. Jeśli zaś chodzi o Łukasza to on… – i tu Amanda opowiedziała mi za kogo ten cały Łukasz się ma, a co sądzi o takich jak my, bo ja co prawda też nie byłem bogaty od poczęcia, ani dobrze urodzony, nawet nazwiska porządnego nie miałem.

– Chcesz by mu skopać dupę? – zapytałem z iskierkami w oczach, ale starałem się je ukryć. Amanda nigdy nie miała wiedzieć, że jestem za samosądami.

– Nie lubię przemocy, ale nastrasz go, co? By spokorniał, bał się wychodzić. Proszę. Olek, dla mnie – piskała tak, że nie mogłem się nie zgodzić.

– Jest południe, ciężko tak w dzień – wyjaśniłem i przykucnąłem przy pufie z daleka od niej, po przeciwnym końcu stoły.

– Czekajmy więc na aż się ściemnij, a dzień – Amanda mówiła, zeskoczyła z fotela i podchodziła w moim kierunku. – wykorzystajmy na coś innego – dokończyła i pchnęła mnie tak, że moje plecy dotknęły parkietu. Dziewczyna usiadła okrakiem na moich biodrach, jej tyłek idealnie dotykał i drażnił mojego penisa, pomimo że byłem w dżinsach.

Tego dnia była dzika, seksowna, drapieżna niczym kotka. Nie interesowało ją czy ktoś prócz nas jest w domu. Po prostu rzuciła się na mnie, rozpięła mi koszule, drażniła moje sutki swoim językiem. Szybko przeszliśmy do dzieła, zaraz po tym jak rozpięła pasek u moich spodni i zsunęła je wraz z bokserkami do połowy ud. Ja wtedy przeturlałem się tak, by to ona była na dole. Nie traciłem czasu na rozbieranie jej całej. Byłą napalona, chętna i to napawało mnie samozachwytem. Szybko pozbawiłem ją ocieplanych legginsów, które były całe z brązowej skóry. Następnie zdjąłem jej stringi i już miałem ją wejść, ale… tym razem to ona rozdawała karty. Przewróciła mnie na plecy, dosiadła mnie i… po wszystkim leżeliśmy obok siebie, spoceni, zmęczeni, nie trudząc się nawet ubraniem. Dopiero kiedy usłyszeliśmy złowrogi zgrzyt zamka pobudziliśmy się do życia. Ja natychmiast wstałem, podciągnąłem bokserki i spodnie, a potem ruszyłem przed salon zamykając do niego drzwi.

– Cześć – powiedziała Maja i patrzyła na mnie jakoś tak dziwnie, podejrzliwie.

– A część. – Uśmiechnąłem się do niej, zapewne głupawo, bo się wejrzała jak na takiego co z zakładu psychiatrycznego uciekł co najmniej.

– Co tam ukrywasz? – dopytywała i starała się zajrzeć mi przez ramię. Pomimo tego, e drzwi były oszklone to niewiele przez nie było widać.

– Nie bądź taka ciekawska bo koci mordki dostaniesz – uprzedziłem.

– No Aleks, co tam jest?

– Nie co, a kto. Naga kobieta – wyjaśniłem, a potem poczułem jak ktoś łapie za klamkę z drugiej strony i ciągnie. Puściłem więc opór. Amanda stanęła przy moim boku.

– Cześć Ruda – przywitała się z uśmiechem na ustach z koleżanką. – Z ciemniło się już, więc my lecimy – wyjaśniła Majce, po czym pociągnęła mnie za rękę w stronę szafki z butami.

Łukasza znaleźliśmy pod prywatną i drogą szkołą tańca. Założyłem mu worek na głowę i wpakowałem do bagażnika samochodu jakiegoś Amandy kolegi. Ruszyłem w stronę lasu. Przyłożyłem palec do swoich ust i nakazałem tak Amandzie milczeć. Muzykę jaką załączyłem nie dało się nazwać przyjemną, same basy, gitary, ostre brzmienia metalu, albo rocka. Zatrzymałem się przy samym lesie, tylko po to by zakleić tablice rejestracyjne. Po czym wsiadłem i kierowałem się w głąb gęstego lasu. Dojechaliśmy, byliśmy przy strumyku, który płynął i płynął i samym tym dźwiękiem przypominał rzekę, bo tak szybko skurwysyn zapierdalał. Wyjąłem Łukasza z bagażnika, a na twarzy miałem już kominiarkę. Wiedziałem, że idiota zdjął już ten worek z głowy. Nie chciałem go lać, nie chciałem zostawić na nim żadnych śladów. Rozebrałem go tylko siłą, jego ubrania włożyłem do worka, który wcześniej był na jego łbie. Wyrzuciłem ten pełny już worek do rzeki, wsiadłem do samochodu i odjechałem.

– Cudowne uczucie – powiedziała Amanda zdejmując swoją kominiarkę. – Ale w tym cholernie duszno.

– Wiem – przyznałem jej racje zdejmując swoją.

– Co z tym zrobimy? – zapytała.

– Z kominiarkami? Nic.

– Skąd je masz?

– Lubię narty.

– Miałeś je w samochodzie. Kiedy ostatnio byłeś na nartach? – zaczęła zadawać niewygodne pytania.

– Ostatnio byłem z kolegą i jego dziećmi na paintballu – wymyśliłem na poczekaniu.

– Nie wiedziałam, że umiesz strzelać.

– Na farbę nawet kilkulatkowie potrafią. Nauczę cię jak chcesz – zaproponowałem, po czym stanąłem by ściągnąć taśmę kolorową z rejestracji.

– Nie lubię męskich sportów.

– Szkoda, dobrze by ci zrobiły. Taki boks na przykład.

– Na to lubię patrzeć – przyznała.

– Miałem cię tam zabrać, zanim się pokłóciliśmy. Możemy jechać jutro, albo kiedy tam zechcesz.

– Jutro, a dziś do ciebie na nockę.

– Nie lubisz zasypiać sama, co?

– To prawda, ale dziś nie mam ochoty na seks, chcę bajkę.

– Co chcesz? – zapytałem z niedowierzaniem.

– Dawno nikt mi nie czytał bajki, jeśli mi wybaczyłeś tak na maksa, maksa, to przeczytasz, prawda?

– Dobrze, zjadę jakąś i przeczytam – odpowiedziałem zmieszany jej prośbą, bo była co najmniej niespodziewana.